Het artikel van Jesse Frederik op De Correspondent werpt een kritische blik op de sociale ongelijkheid in Nederland, die, ondanks de schijnbare welvaart, aanhoudend toeneemt. Frederik stelt dat veel mensen de gevolgen van dit fenomeen aan den lijve ondervinden, terwijl beleidsmakers en media vaak de nadruk leggen op economische groei en stabiliteit. De verstrekkende kloof tussen arm en rijk wordt niet alleen in cijfers zichtbaar, maar ook in de dagelijkse realiteit van veel burgers. De auteur wijst ook op de ongelijke toegang tot mogelijkheden zoals onderwijs,huisvesting en gezondheidszorg, die geschetst wordt als een vicieuze cirkel.
De overheid lijkt, volgens Frederik, te falen in het aanpakken van deze structurele onrechtvaardigheden. Beleidskeuzes en maatregelen blijken vaak meer in te spelen op de wensen van de welvarende klasse, terwijl de onderklasse steeds diepere nood ondervindt. Ook hoe we sociale problematiek benaderen, in plaats van de menselijkheid van de mensen die onder deze omstandigheden lijden, wordt in het stuk belicht. Het artikel pleit ervoor dat we de nadruk moeten leggen op solidariteit en inclusiviteit, om zo te kunnen bouwen aan een rechtvaardiger samenleving.
De boodschap van Frederik is helder: het is tijd dat de maatschappij en de politiek zich realiseren dat deze ongelijkheid niet alleen moreel verwerpelijk is, maar ook een gevaar voor de sociale cohesie en stabiliteit in Nederland. We kunnen niet langer wegkijken van deze onrechtvaardigheid en het is essentieel dat we onze koers bijstellen naar een samenleving waarin kansen gelijker verdeeld worden. Voor elke burger, ongeacht hun achtergrond, moet er een eerlijke kans zijn op een leefbaar en gelukkig bestaan.
De bron van het artikel is te vinden op: [De Correspondent](https://decorrespondent.nl/15483/-/fbdc569a-b26f-016a-3712-da6cd3b24763?pk_campaign=rss-feed&pk_medium=rss&pk_source=publication&pk_kwd=all&pk_cid=eccbc87e4b5ce2fe28308fd9f2a7baf3).
Met vriendelijke groet,
Edwin van den Heuvel