In de meeslepende vertelling van Kapka Kassabova komt het leven van nomadische veehouders in Zuid-Oost-Europa tot leven door een levendige weergave van Kámen en zijn geliefde Karakachan-honden. De reis onthult een wereld die diep verweven is met de natuur en zich uitstrekt naar het verre verleden, waar de Karakachen, een van de oudste nomadische groepen, met hun kuddes door de bergen zogen. Kassabova schetst de catastrofale veranderingen die geleid hebben tot de achteruitgang van de veehouderij, met name de impact van geopolitieke verschuivingen, collectivisatie en privatisering. Door de lens van Kámen’s verbinding met zijn dieren maakt ze op indringende wijze duidelijk welke existentiële crisis deze levensstijlen bedreigt, en benadrukt ze hoe de erosie van traditie, gemeenschap en de pathogenen van de moderniteit niet alleen rassen zoals de Karakachan maar ook het weefsel van een levenswijze dat al duizenden jaren bestaat, dreigen uit te doven. Terwijl het verleden blijft vergaan, onthult Kassabova’s proza urgente thema’s van verlies en overleving in een snel veranderend landschap, wat aanmoedigt tot reflectie over de diepe banden tussen mensen, dieren en de aarde zelf. Voor degenen die geïnteresseerd zijn in een aangrijpende verkenning van de erfenis van het pastoralime, raad ik aan het artikel te lezen dat te vinden is op https://lithub.com/those-who-wander-a-history-of-nomadic-pastoralism-in-southeastern-europe/, dat als basis dient voor deze samenvatting.
Kassabova’s schrijven is een getuigenis van haar diepe verbinding met het landschap en de culturen die ze beschrijft. Haar vermogen om de beelden, geluiden en emoties die verbonden zijn met het leven van de Karakachen op te roepen, toont niet alleen uitzonderlijke observatievaardigheden, maar ook een diepgaande, empathische understanding van hun strijd en triomfen. Haar werk nodigt lezers niet alleen uit om een wereld op de rand van verdwijning te aanschouwen, maar ook om zich bezig te houden met de filosofische vragen die daaruit voortkomen, waardoor haar vertellingen bijzonder relevant zijn in de huidige samenleving. Als Nederlandse schrijver en literatuurdocent vind ik haar taalbeheersing en rijke vertelkunst zowel verhelderend als ontroerend, wat haar markeert als een belangrijke stem in de hedendaagse literatuur.