Kunnen computers creëren? Een literaire verkenning van gem mecaniseerde artistieke ambities door de tijd.

Het artikel verkent de intrigerende discussie over kunstmatige intelligentie en haar capaciteit voor creativiteit, waarbij de standpunten van baanbrekende denkers Ada Lovelace en Alan Turing worden tegenovergesteld. Lovelace beweerde dat computers, als hulpmiddelen die opdrachten uitvoeren, niet in staat zijn om ideeën te creëren, en zij schreef elke schijn van creativiteit toe aan menselijke programmeurs. Turing daarentegen stelde voor dat een machine intelligent gedrag kan vertonen en ons kan verrassen met haar output, wat een langdurige discussie over de aard van creativiteit in machines heeft aangewakkerd. Het artikel introduceert de Lovelace-test, ontworpen om de creatieve capaciteiten van een AI te evalueren op basis van de vraag of haar output kan worden verklaard door haar programmeurs. De auteurs beargumenteren echter dat deze maatstaf tekortschiet en pleiten voor een Creativiteitstest die het vermogen van een AI beoordeelt om nieuwe en waardevolle werken te produceren, beoordeeld door menselijke waarnemers. Het artikel analyseert verschillende gevallen van AI-gegenerate output, vooral in kunst en literatuur, en presenteert zowel de prestaties als de beperkingen van hedendaagse AI. Hoewel bepaalde AI-systemen, zoals schaak engines, innovatieve strategieën hebben ontwikkeld, hebben anderen, met name op het gebied van creatieve schrijfkunst, nog steeds moeite om coherente en boeiende verhalen te genereren. Uiteindelijk concludeert het stuk dat hoewel AI indrukwekkende output kan creëren, er aanzienlijke grenzen blijven aan wat als echte artistieke creativiteit kan worden beschouwd. Voor meer inzicht is het originele artikel te vinden via de volgende link: https://lithub.com/can-computers-create-a-short-history-of-mechanized-artistic-ambition/.