Op zijn substack bespreekt dichter en literair criticus Ton van ’t Hof de tweede bundel van Tijs van Bragt die vorig jaar bij de Kaneelfabriek uitkwam, Weier.
Weier is een beklemmende bundel, waarin het verlies van een liefde wordt verwerkt, in haarfijne bewoordingen, zoals we van Tijs van Bragt gewend zijn. In het openingsgedicht wordt de pijn ontvouwt:‘er zit een etterend hart in mij verborgen / als een gezang van doornen ruist het in mijn borst’
Het besef en de aanvaarding vinden tijdens rondzwervelingen door het Zeeuws-Vlaamse landschap plaats:‘ik onthoud de namen van mijn lief / bij het suizend gezang van kreken // het gouden strootje in haar schaamstreek / haar mond bewaar ik’
Treffend is de metafoor voor het gevoel van eenzaamheid: als een ‘mot die tegen het raam blijft vliegen’. En ook de ontoereikendheid van het woord komt aan bod: ‘de liefde is uit te spreken maar onaanraakbaar’.
Lees meer op de substack van Ton van ’t Hof
De achterzijde van de bundel
De bundel is in elke boekhandel te verkrijgen, bijvoorbeeld hier.