De etymologische oorsprong van woorden is vaak een fascinerend terrein waarop wetenschap en folklore samenkomen. In het artikel van Olivier van Renswoude wordt op heldere en boeiende wijze uitgelegd hoe de haai aan zijn naam is gekomen. Volgens Van Renswoude gaan de wortels van het woord haai namelijk terug tot het Oudnederlands, waarin het woord haien zijn intrede deed. Dit woord zou uiteindelijk geëvolueerd zijn naar het middel-Nederlandse haaien en later het huidige haai. De onderzoeker neemt ons mee op een taalkundige reis, die niet alleen de linguïstische, maar ook de culturele en historische context van het woord blootlegt.
De auteur maakt daarbij gebruik van diverse historische bronnen, van middeleeuwse manuscripten tot zeventiende-eeuwse woordenboeken, om dit linguïstische pad duidelijk te maken. Daarbij belicht hij ook enkele volksverhalen en maritieme legendes die mogelijk invloed hebben gehad op de naamsvorming. Zo bespreekt Van Renswoude de mogelijke invloeden van het Oudengelse woord ‘haca’ en het Vikingerwoord ‘hákall’, die beide op een vissoort slaan. Deze kruisbestuiving van talen aan de Noordzee kusten biedt een intrigerend perspectief op hoe woorden reizen en veranderen.
Van Renswoude’s werk is niet alleen etymologisch verhelderend, maar ook literair genieten. Zijn vloeiende en beeldende schrijfstijl maakt dat de lezer zich door een rijk landschap aan taal en historie waant. De vernuftige combinatie van wetenschappelijke precisie en literaire kwaliteit is zeldzaam. Wat Van Renswoude hiermee toont, is dat etymologie niet alleen droge kost is voor taalkundigen, maar een rijke bron aan verhalen en culturele geschiedenis.
Deze genuanceerde en gedetailleerde aanpak zorgt ervoor dat het begrip van de naam haai wordt verrijkt en verdiept. Hierdoor wordt het artikel een meerwaarde voor zowel leken als specialisten in de neerlandistiek. Van Renswoude wist op meesterlijke wijze een brug te slaan tussen rigoureuze wetenschappelijke analyse en toegankelijke, spannende vertelkunst. Het leest als een detectiveverhaal waarin de lezer iedere stap dichterbij komt bij de oorsprong van een ogenschijnlijk alledaags woord.
Kortom, het artikel van Olivier van Renswoude is een schitterend voorbeeld van hoe taalwetenschap kan samensmelten met geschiedschrijving en literatuur. Het roept bewondering op voor de complexiteit en schoonheid van onze taal, en maakt nieuwsgierig naar meer. Dit werk verdient lof en erkenning binnen de taalkundige en literaire kringen en zou een inspiratiebron moeten zijn voor toekomstige onderzoeken en publicaties. De balans tussen feitelijke informatie en vertelkunst is perfect afgemeten, wat een leeservaring oplevert die zowel educatief als puur genietbaar is.
Lees het volledige artikel hier: link.
Met vriendelijke groet,
Steven de Waard