De Amazon Prime Day Book Deals van juli 2024
Amazon Prime Day is weer aangebroken en zoals traditiegetrouw meebrengt, kunnen de lezers wereldwijd hun hart ophalen met een scala aan boekendeals. Het artikel dat ik dien te recenseren, richt zich op de beste boeken die gedurende deze periode met aanzienlijke kortingen worden aangeboden. Bij een eerste lezing van het erg commerciële artikel lijkt het hoofdzakelijk te willen inspelen op de kooplust van de consument, met name diegene die een voorliefde heeft voor literatuur. Echter, zonder specifiek boek dat in dit artikel uitgelicht wordt, rest mij niets anders dan mijn kritische blik te richten op het artikel zelf – een recensie binnen de grenzen van de context waarin ik werk.
De gretigheid waarmee het artikel ons tracht te overtuigen van de wonderbaarlijke aanbiedingen leidt onvermijdelijk tot een sceptische houding. Enerzijds ben ik, zoals altijd, geneigd om enige gemoedelijkheid toe te eigenen en de voordelen van dergelijke kortingen niet geheel te onderschatten – literatuur zou immers toegankelijk moeten zijn voor eenieder. Anderzijds kan men niet ontkennen dat de presentaties en beschrijvingen lijken op goedkoop lof te berusten – geschreven in de euforische pen van de commerciële marketing.
Het artikel belicht een verzameling van boeken, zonder een uitgesproken voorkeur of appreciatie voor wat daadwerkelijk waardevol is op literair vlak. De oppervlakkigheid waarmee het artikel de boeken aanbeveelt, is tekenend voor een door winstbejag gedreven cultuur die helaas doordringt tot in de literatuur. De boeken worden onpersoonlijk, als handelswaar, in plaats van kunst.
Natuurlijk, zoals eerder vermeld, valt er een zekere verdienste te erkennen in Amazon’s pogingen om literatuur toegankelijk te maken. Het zou bijna onverdraaglijk elitaristisch zijn om mensen te ontmoedigen die via dergelijke deals de pracht van boeken willen ontdekken. Wat wrang smaakt, is wellicht de manier waarop dit gepresenteerd wordt: zonder enige diepgaande analyse over waarom een bepaald werk literair significant kan zijn, of hoe deze werken de zintuigen en de geest van hun lezers kunnen verrijken.
Het ontbreken van een focus op een specifiek boek getuigt van een opportunistische benadering, waarbij kwantiteit boven kwaliteit wordt geplaatst. Men bekijkt de literatuur door een lens van numerieke waardes en procenten, afgedrukt in blitse afprijzingen in plaats van doorleefde verhalen. Het is haast alsof men de inhoud slechts zijdelings aanschouwt – nog belangrijker wordt de glimmende korting, de aantrekkelijke prijs, die als een flikkerende neonlicht de aandacht moet trekken van de argeloze lezer.
Mijn critiquerende hand wringt zich danig bij een artikel dat niet door verheffing of intensiteit der woorden, maar door kille cijfers en promotionele taal de literatuur benadert. Er lijkt geen respect voor de grootsheid van de kunst, geen eerbied voor de act van het schrijven – slechts de lauwe drijfveer van de verkoop die onmiskenbaar en zelfs onheilspellend doorschemert in de zinnen.
Het is bijzonder schrijnend dat een medium als Book Riot – dat benadrukt een feest van boeken en lezers te zijn – zich verlaagt tot de quasi-commerciële sfeer zonder enige significante literaire evaluatie. Men verspilt daarbij kansen om boeken te verheffen, om aan te steken, om door lange, weloverwogen zinnen, te bereiken wat door kunst bereikt behoort te worden: een nadere introspectie, een ongewoon begrip, een diepere connectedness.
Indien men werkelijk geloofde in de kracht der boeken, zou het artikel minder oppervlakkig en meer pedagogisch en interpregratief zijn. Men zou zich inspannen om niet alleen de beste deals te belichten, maar ook de meest verheven, meest ontroerende, meest innoverende literaire werken. De gekozen vorm getuigt van een lamlendige poging, een verkwanseling van mogelijkheden tot literair debat en verdieping.
In conclusie, vrijheid van boektoegang is een goed dat met plezier ontvangen mag worden, maar de presentatie en benadering via oppervlakkige koopzinnigheid verdient kritiek. Een blad dat literatuur aanhangt moet meer streven: het moet eprijs, verhalen opvoeren, en de lezer balanceren langs diepe ravijnen van inzicht en emotie, niet enkel rondrennend via in het oog springende koopjes.
Martijn Jongbloed